Με αφορμή την εισβολή στον 98fm- Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης στα στούντιο του στην ΑΣΟΕΕ, θέλω να γράψω και δυό λόγια για το κεφάλαιο αυτό της ζωής μου.
Στον 98fm έκανα πρώτη φορά εκπομπή, αν δεν με απατά η μνήμη μου, γύρω στις αρχές του 2009 ή στα τέλη του 2008. Η ιδέα του να κάνω ραδιόφωνο με ιντρίγκαρε πάντα, και δεδομένων των δομών του, ο 98fm έγινε το μέσο το οποίο μπόρεσα να αναπτύξω άλλη μια πτυχή του εαυτού μου- και για αυτό το πράγμα θα είμαι πάντα ευγνόμων. Γιατί είδα απο τα μέσα οτι αυτό το εγχείρημα θέλει πολύ κόπο, πολλά λεφτά, πολύ δουλειά για να πετύχει. Απο το στήσιμο του στούντιο και των κεραιών, μέχρι το στήσιμο της ροής και την εκπομπή την ίδια, όλο αυτό είναι μια διαδικασία που απαιτεί την σοβαρότητα και το πλήρης δώσιμο σου εκεί. Αρα το να μοιράζεσε όλη αυτή τη προσωπική εθελοντική εργασία με κάποιον που δεν γνωρίζεις καν προσωπικά, και να τον εμπιστεύεσε, είναι κάτι σπουδαίο. Και αντιστοίχως, είναι και μεγάλη ευθύνη για σένα που δέχεσε αυτό το δώρο, να σταθείς αντάξιος της εμπιστοσύνης αυτής. Δυστυχώς αυτό είναι κάτι που πολύς κόσμος που πέρασε απο εκεί μέσα δεν αναλογίστηκε ποτέ.
Η 7η Σφραγίδα(το όνομα της εκπομπής μου, εμπνευσμένο απο την ομότιτλη ταινία του Μπέργκμαν) ήταν ένα προσωπικό στοίχημα για μένα, κάτι που σκόπευα να το κάνω ολοένα και καλύτερα. Απο την επιλογή της μουσικής, της θεματολογίας, της παρουσίασης, της προφοράς μέχρι και την επιλογή καλεσμένων που παρέλασαν, ειδικά τη δεύτερη χρονιά, απο κει μέσα. Απο τους Radical Fans United(πριν το Humba ακόμα!) μέχρι τον Σπόρο και απο το Κίνημα Δε Πληρώνω(την εποχή που ακόμα άνοιγε μπάρες στις Αφίδνες) και ανθρώπους απο το «Ένα σχολείο για τη Τσιάπας» μέχρι την αναρχοσυνδικαλιστική εφημερίδα(τότε) Ροσινάντε, όλος ο καλός ο κόσμος είχε περάσει απο κει μέσα, δίνοντας το κάτι παραπάνω στην ενημέρωση του σταθμού. Και αυτό είναι κάτι που νοιώθω περήφανος ακόμα και σήμερα που οι πολιτικές μου διαφωνίες είναι μεγάλες με όλους τους.
Η 7η Σφραγίδα μέτραγε κινήσεις και παρτίδες, μιας και μονίμως έπαιζε το σκάκι με το Θάνατο. Όσο προχωρούσε, ζούσε. Δυστυχώς μια ληστεία που έγινε το Μάρτη του 2011 στο σπίτι μου, μου κόστισε μεταξύ άλλων το προσωπικό μου αρχείο απο εκπομπές, αλλά και το διαφημιστικό σπότ και το σήμα τις εκπομπής, που ήταν δικής μου μουσικής δημιουργίας αμφότερα. Μέτρησε 3 παρτίδες πριν έρθει η απόφαση μου να σταματήσω, για λόγους πολιτικής διαφωνίας με την γενικότερη ταυτότητα του σταθμού, αλλά και άρνησης μου να συνυπάρχω με κάποια άτομα που δεν σέβονταν όσο εγώ το εγχείρημα- κάτι το οποίο ήταν για μένα βασικός κανόνας συνύπαρξης σε μια τέτοια δομή. Σήμερα βρίσκομαι σε έναν άλλο πολιτικό χώρο, με τον οποίο ο 98fm βρίσκεται «στα μαχαίρια». Αλλά αυτό δεν σημαίνει προφανώς οτι δεν κρατάω τα θετικά όσων αποκόμισα εμπειρικά απο κει μέσα. Και για αυτά χρωστάω σε μερικά μούτρα εκεί μέσα ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ελπίζω να μπορέσω να το αποδώσω κάποτε.
denialofdenial 